Na genoten te hebben van een weekje vakantie, landde ik met het vliegtuig op donderdag 16 april in Zaventem. Even langs het huis om mijn wagen op te pikken en meteen doorgereden naar de zee om tegen 17u15 in Oostduinkerke aan te komen. De start van een wel heel bijzonder weekend. Op dat moment, wist ik nog niet wat de impact van het weekend zou zijn, of nog : wat er ons allemaal te beurt zou vallen.
Ik had een sportzak bij me met verschillende outfits: casual stuff, kledij die vuil mocht worden, een galajurk, het rode BELEUVEN t-shirt … Op amper 4 dagen heb ik deze ook allemaal nodig gehad. Dit weerspiegelt alvast de intensiteit van de verscheidenheid aan belevingen.
Na de eerste kennismaking met de groep en het personaliseren van het eigen werkmateriaal konden we echt van start gaan. De groep van 20 enthousiastelingen stortte zich vol overgave in de taken opgelegd werden. Het was een weekend van aandachtig luisteren, het delen van kennis, het delen van emoties, samenwerken, presteren en zoveel meer. Zonder hier heel veel uit de doeken te doen, wil ik wel proberen te beschrijven hoe ik bepaalde momenten heb ervaren.
Eerst en vooral was het werken in groep een heel leerzaam proces. De groep waarin we zaten was niet zomaar toevallig gekozen. Elke deelnemer had andere kwaliteiten. Ik ben mijn groep ontzettend dankbaar voor de fijne samenwerking! Niet één moment van conflict (wat in een extreme setting niet altijd evident is).
De trainers die zich vol overgave in het weekend hebben gesmeten, verdienen ook echt een pluim! Ze hebben ons laten voelen wat het is om buiten de comfortzone te treden, soms zelfs het opzoeken van extremen. Dit leidde dan ook tot diepe emoties bij velen onder ons. Het zijn stuk voor stuk kostbare ervaringen, levenslessen…
Op zaterdag kregen we bezoek van enkele alumni-deelnemers aan de Flanders Academy kwamen ons een hart onder de riem steken. Uiteraard verdienen ook zij een woordje van dank, want op zulke momenten is elke steun zeer kostbaar. Enkelen onder hen zijn niet alleen komen genieten van een lekker diner, maar zijn ook gebleven tot de volgende ochtend om ons te ondersteunen in de laatste uren van deze fantastische training.
Alle deelnemers mogen zich vanaf nu ook alumni noemen, want we hebben het met z’n allen samen gehaald! #proud!
– Kelly Van Eekel
